hoe timelines organisaties een enorme dienst kunnen bewijzen
‘Een mens leert, maar dé mens leert niet’ kopte de voorpagina van het FD op 9 augustus.
Te lezen was hoe het Imtech-debacles grote overeenkomsten vertoonde met vergelijkbare gebeurtenissen eerder bij Ahold en anderen. Imtech is geen zeldzaamheid – mensen en daarmee ook organisaties zijn geneigd de korte termijn te overschatten en de lange termijn te onderschatten. Om dat om te buigen helpt een timeline. En The Guardian maakte een hele mooie variant die iedereen zou moeten zien. Zeker nu in september, de maand van de businessplannen, brengen we hier de timeline graag onder de aandacht.
we zijn veel te gericht op de korte termijn
We zijn veel te gericht op de korte termijn, schreef schrijver en zakenman Rolf Dobelli in zijn inmiddels beroemde essay Avoid News in 2011. We overschatten chronisch de korte termijn, en onderschatten de lange termijn. Waar Dobelli zich in zijn stuk nog vooral richtte op het nieuws, kenmerkt deze uitspraak mensen in het algemeen. “Persoonlijke ervaringen hebben grote invloed op iemands handelen, maar zodra hij met pensioen gaat of overlijdt, verdwijnt dat en begint de cyclus opnieuw” betoogt Kees Cools (governance specialist universiteit van Tilburg) in het FD-artikel.
Dat organisaties hier last van hebben wordt duidelijk als hij vervolgt met “beleggers, analisten en media zijn altijd op zoek naar nieuwe kampioenen, vaak geselecteerd op basis van snelle groeicijfers.” Korte termijn – en daarbij worden vaak niet de keuzes gemaakt die op lange termijn het slimst zijn. Maar ja, als de korte termijn is ons brein per definitie misleidt, wat kunnen we er dan aan doen?
het eenvoudige antwoord in de timeline van The Guardian
The Guardian laat het heel eenvoudige antwoord zien. Daar kwamen ze tot de conclusie dat, om de Arabische lente écht te begrijpen, meer nodig was dan het volgen van de protesten. Het bracht ze tot ‘The path of protest’ een interactieve tijdslijn waarin over langere periode en verschillende landen de cruciale gebeurtenissen geplot worden. En ook nog eens onderverdeeld zijn in protesten (en politieke reacties daarop), politieke bewegingen, regimeveranderingen en internationale reacties.
Zo’n timeline maakt het een stuk eenvoudiger incidenten te duiden, gebeurtenissen in hun context te plaatsen. Het is een heel eenvoudig antwoord op hoe we onszelf trainen op een breder en lange-termijnperspectief. Omdat die veel beter in staat is ons te helpen situaties te beoordelen en de juiste keuzes te maken
waarom elke organisatie een timeline zou moeten hebben
Zoals The Guardian ze voor het nieuws maakt, zo kan iedere organisatie heel veel baat hebben bij een timeline. We hebben er inmiddels bij verschillende organisaties goede ervaringen mee. Eén beeld zegt meer dan 1.000 woorden … en dat blijkt. Mensen begrijpen en onthouden een roadmap beter dan een stapel van 20 A4’s.
Activiteiten worden overzichtelijk geplaatst in het grotere geheel. Zowel verticaal – het verbindt met de historie en toekomst. Als ook horizontaal: met andere organisatiedomeinen en de markt. Bovendien worden, door gebruik van visuele mogelijkheden, plannen veel beter (en leuker) deelbaar. Succes!
Meer specifieke aanknopingspunten nodig om de timeline te gebruiken? Laat het ons weten, dan helpen we erbij.